გვერდაუვლელი ძველი სადგურები

K 

      11 noembers goris giorgi erisTavis saxelobis dramatulma Teatrma kidev erTi premiera SesTavaza sazogadoebas. piesis avtori, Lleila arabuli gaxldaT,  romlisTvisac es sadebiuto nawarmoebi iyo, xolo damdgmeli reJisori, soso nemsaZe. vidre speqtaklis ganxilvas daviwyebde, minda Tavad piesas Sevexo, romlis saxelicaa ,,gverds ver auvli, Sen Zvel sadgurebs”, mokled rom mogaxsenoT Tematika oms (savaraudod 2008 wlis, radgan araa zustad miTiTebuli da arc piesidan ikveTeba) da mis Sedegebs exeba, gaubedurebul xalxs, axalgazrdebs da aseve Zvel Taobas, Tumca es piesaSi imdenad bundovnad aris gadmocemuli, rom pirvel rigSi mkiTxveli da Semdeg mayurebeli, didi eWvi maqvs, mixvdes da maleve gaerkves viTarebaSi, vinaidan nawarmoebi msgavsi tipis Temazea, me saWirod mimaCnia avtors mieTiTebina, Tu romel omzea saubari, I da II msoflio, samoqalaqo, afxazeTis Tu 2008 wlis movlenebze, piesas ar gaaCnia is elementaruli stuqtura, rac yvela am tipis nawarmoebisaTvisaa aucilebeli, eqspozicia, kvanZis Sekvra, kulminacia da kvanZis gaxsna. ideas, ar aqvs ganviTareba, bundovania. aris garkveuli Temebi, rogoricaa siyvaruli, adamianoba, Tavganwirva, erTguleba Tumca es CanasaxSive CaxSobilia. am yvelafris Semdeg ufro metad saintereso gaxda, Tu rogor gadaitanda reJisori am yvelafers scenaze.

      speqtaklis scenografia ar iyo mravalferovani, reJisori cdilobs, mxolod saWiro rekvizitiT datvirTos ficarnagi, romlic mTlianad TeTria, marcxena mxares kasria ganTavsebuli, mas sacobad polieTilenis erTjeradi parki aqvs mimagrebuli, irgvliv amave parkebiTaa moculi garemo, scenis SuaSi ki diagonalze liandagebi da kibea ganTavsebuli. am sivrcis bolos TeTri kedelia, romelsac reJisori ekranis funqcias aniWebs. moqmedeba iwyeba mimavali matareblis xmiT, romelsac gogonas (gvanca kandelaki) gamoCena axlavs Tan, pirvelive Sexedvisas naTeli xdeba, rom igi msubuqiyofaqcevis axalgaazrdaa, romelsac kidev erTi naZirala ,,upativcemulod” moeqca, ,,damqiraveblisa da daqiravebulis” uflebebi kidev erTxel dairRva da aramc Tu fuli ar gadauxades arc ki ,,moixmares” saWiroebisamebr. Adele-s musikis fonze biWic (levan Sengelia) Cndeba scenaze, romelic jer gaurkvevelia vinaa. Tumca kiserze Camokidebuli fotokamera cxadyofs, rom minimum moyvaruli da maqsimum fotografia, is gogonas aTvalierebs da fotoebs uRebs. yalbia intonacia romelSic, gogos gabrazeba da gaoceba igrZnoba, Tanamedroved ki gamoiyureba magram, ratomRac cota ufro Soreuli warsulis eniT gvesaubreba, es yovelive pirdapir kavSirSia piesasTan, romelSic uxeSad da uadgilod aris gamoyenebuli Jargonebi,  romlis gverdiTac arqaulic ,,mSvenivrad” Tanaarsebobs. aqedan gamomdinare, isic gaugebari xdeba saerTod ra droSi xdeba moqmedeba, Tu Tanamedrove enaze saubrob, maSin ra saWiroa Zveli, roca araviTari safuZveli ar aqvs am siZveles. gogosa da biWis dialogi mudmivi kinklaobiT aris savse, es yvelaferi midis iqamde, rom axalgazrda mamakacs gogo mihyavs dangreul SenobasTan, romelic proeqtoris meSveobiT Cndeba Cvens winaSe, da am nangrevebis moferebas Txovs, is TiTqos dangreuli saqarTvelos simboloa, magram meZavi imdenad qarafSutaa, rom saerTod ver xvdeba, Tu raSia saqme, axalgazrdebis ,,idilias” moxuci kaci (zurab xinSikaSvili) arRvevs, rogorc irkveva yofili samxedro moxelea, SeiZleba Tavis droze kapitanic ki, is am areul yofas gaugiJebia da axalgazrdebs ararsebuli jariskacebis movlaSi Txovs daxmarebas. warmodgenaSi sxvadasxva Temis gamotana xdeba, Tumca kidev vimeoreb-piesa imdenad sustia, rom verc erTi Temis gaSlas da Sesabamisad dasrulebas ver vxedavT. gogo, romelic meZavia, sulac ar iyo CemTvis damajerebeli, Cems win ufro nerviuli qali idga, romelic yvelferze yviris, arc cdilobs mamakacis ,,Secdenas” sanam Tavad biWi ar dausvams kiTxvas ,,saidan daviwyoT”? romelic srulebiT ar exeba seqsualur aqts. meZavi arc Zalian uwmawuri sityvebiT gamoirCeva, arc sigarets abolebs cxvirSi maT, is sapnis operis gmirs ufro gavs (,,Pretty woman”) romlic unda uyvardeT da TanaugrZnobdnen, reJisors wamoweuli aqvs wina planaze gmiri qalis sulieri sawyisi, speqtaklis avtori xazs usvams da gamokveTs im Tvisebebs, rac piesaSi SedarebiT bundovania, rom masac SeuZlia daxmareba da adamianebTan mxolod gasamrjelos aRebis mizniT ar urTierTobs, amas ki vxedavT maSin, roca gogona mzadaa SeSlil moxucs Seumsubuqos satanjveli da mis nabodvars daeTanxmos, erTi momenti sadac gogona biWs uyviris, gaugebari aRmoCnda im kuTxiT, rom eCxubeba levan Sengelias gmirs da am dros uyurebs moxuc jariskacs, es xom araa absurdis drama rom msgavsi qmedeba gamarTlebuli iyos? erTi SexedviT siuJeti ise viTardeba TiTqos am or axalgazrdas erTmaneTi unda SeuyavrdeT, magram am faqtis kulminacia ar xdeba piesaSi sakmarisi doziT da Sesabamisad arc speqtaklSi, is raRac etapamde midis da Cerdeba. dangreul SenobasTan misulebs gvgonia, sul sxva ram moxdeba, romelic realobasTan ufro axlosaa, magram ara, biWi imdenad ,,vaJkacia”, rom surs gogoSi patriotuli sulikveTeba gaaRviZos da ara vneba, saerTod gaugebaria ratom Cndeba moxuci am speqtaklSi, (piesaSi) araviTari wina piroba ar arsebobs misi gamoCenis, sruliad moulodnelad erTi viTarebidan gadavdvivarT meoreSi, gaugebaria, ratomaa is aseTi mkacri gogonas mimarT, an Semdeg ratom xdeba lmobieri, roca igebs rom isini ,,msaxiobebi” arian. gulis gaTboba logikurad, albaT, imiT ufro SeiZleboda, rom romelime omTan da jariskacebTan, an maT ojaxebTan raime kavSirSi yofiliyvnen. rodesac warsdgebian artistebad, biWi mReris inglisur simReras, romliTac kidev ufro amyarebs mis naTqvams da iwyeben moxucTan saubars, saidanac irkveva, rom igi omma Wkuidan Searyia da axlac iqaa CarCenili, Tumca qalis pativiscema  ar daukargavs da gogonas orive mamakaci mokrZalebiT eqceva Tu ar CavTvliT biWis gamudmebul lazRandarobas. gvanca kandelakis gmiri sruliad erTferovania, SigadaSig damajerebelia, TiTqos marTlac meZavi dgas scenaze, magram bolomde mainc ver axerxebs darwmunebas, rom mas tkiva, gabrazebulia, rom samyaro mas daupirispirda, aravinaa misi damxmare da rom iZulebulia akeTos is rasac akeTebs. CemTvis Zalian xelovnuri iyo misi gamudmebuli isterika, romelic gadaWarbebuli meCvena, is meZavia da ara fsiqikurad daavadebuli adamiani, misTvis martivi unda iyos ucxo pirovnebis mitoveba, miT umetes rom araferi gansakuTrebuli ar momxdara am mokle periodis manZilze, Tumca biWi masSi raRac grZnobebs aCens, romelic mudmivad akavebs. moxuci jariskaci scenaze mimofantul erTjerad parkebs krifavs, TiTqos cdilobs areuli da dangreuli Senobis milagebas, drodadro proeqtorze matarebeli Cndeba, romelic am sami adamianis erTianobas arRvevs, isini bewvis xidze arian, xan erTi apirebs Tavis mokvlas, xanac meore, uflebas ar aZleven erTmaneTs msgavsi siulele Caidinon. biWi meZavi gogosTvis TiTqos pirveli kacia, romelic ase adamianurad epyroba, Tanac Zalian mxiarulia, Tan sevdiani, amoucnobi, Cven ver vxdebiT, vinaa es biWi, ra unda, saidan movida. es idumaleba kidev ufro mimzidveli xdeba gogonasTvis, es momenti reJisors Zalian frTxilad da sadad aqvs gakeTebuli, amitomac Cven sul molodinSi varT gavigoT vinaa es ymawvili, es yovelive ki gvaZlevs imis saSualebas, Tavad ganvsajoT da gamovitanoT daskvnebi, raTa mayurebelma aRiqvas ise, rogorc mas surs. levan Sengelias gmiri yvelaze ufro damajerebli aRmoCnda CemTvis, is erTi martoxela, wesieri adamiania, romelic ar sargeblobs sxva pirovnebebis sisusteebiT, piriqiT, mzadaa daexmaros, Tumca xandaxan masxaras poziciaSi warmomidgeboda, adamiani romelmac bevri ram icis, mudam sxvebs amxiarulebs, magram mxrebiT uzarmazar sevdas daatarebs. CemTvis saintereso iqneboda, Tu gaiSleboda es Tema speqtaklSi magram, kidev vimeoreb piesa amis saSualebas ar iZleoda. zurab xinCikaSvilis gmiri cdilobda, magram bolomde mainc ver SeZlo yofiliyo gaubedurebuli, Wkuidan SeSlili adamiani. gadametebuli iyo paTeTika, metyvelebis problema ki CemTvis diskomforts warmoadgenda. spekqtaklSi Semodis zRvis Temac, romelic Savia, Tumca ara, lurjia da mere gawiTldeba, moxucic am wiTeli wveTebis saZebnelad midis, ismis vertmfrenis xma da is mifrinavs, meZavisa da biWis dialogSi romantikuli plastebi ikveTeba, TiTqos gogona cdilobs guli gadauSalos magram biWi ar aZlevs amis saSualebas, ar uSvebs masTan ase axlos. Magram Tu ratom, es warmodgenaSi ar Cans. mxolod vxedavT imas, rom es adamianebi erTmaneTisTvis Zvirfasni gaxdnen, iqneb imitom, rom maT aravin hyavT erTmaneTis garda?

finalSi, scenaze dabrunebuli moxuci da gogona damegobrdebian kidec. rogorc ukve aRvniSne, mudmivad kamaTobs axalgazrda wyvili, Tumca rodesac ekranze matarebeli gamoCndeba da biWi gadawyvets samudamod SeeSvas yvelas, gogona amis uflebas ar aZlevs, magram sabolood biWi mainc midis, gogona marto rCeba, is iSorebs pariks, rogorc simbolos Zveli cxovrebis, fexSiSveli, sufTa nabijebiT miemarTeba biWisken axali urTierTobis dasawyebad, scenis ukan Cndeba xis silueti da isini am xesTan kvlav gadakveTen erTmaneTs, moxucic Tavis labadas ixuravs da ase midis zecaSi.

      vfiqrob metad saintereso iqneboda, rom gvenaxa erTi konkretuli adamianis istoria, Tundac am meZavi gogosi, romelic omma am dReSi Caagdo, an moxucis, an biWis, imitom rom arc erTi dawyebuli Tema, ar iyo da dasrulebuli. Tumca, kidev erTxel minda vTqva rom piesa imdenad ususuri aRmoCnda, reJisors xel-fexi Seukra. magram maSin Cndeba kiTxva, ratom SeaCera yuradReba reJisorma am piesaze? ra iyo misTvis saintereso? damrCa STabeWdileba, rom speqtaklis avtorma es piesa mxolo da mxolod imisTvi airCia, raTa axalgazrda da miT umetes damweb dramaturgebs Suwyos xeli, rasac mxolod da mxolod mivesalmebi, magram ara mgonia, msgavsi tipis nawarmoebebiT rame Rirebuli Seiqmnas, roca pirvelwyaro amis saSualebas ar gaZlevs. miuxedavad amisa, arsebobs meore mxarec-marketingi, romelic Zalian mniSvnelovania dRes TeatrebisaTvis, amitomac idgmeba komerciuli speqtaklebi, rac aucilebelicaa Cemi azriT, raTa mayurebels qondes saSualeba, airCios misTvis sasurveli, naxos iseTi ram, rac guls auCuyebs, daanaxebs garyvnili adamianis naTel mxareebs. magram sainteresoa, ra ufro mniSvnelovania marketingulad-kargad SefuTuli da miwodebuli produqti, Tu xarisxobrivad? am kiTxvas ki, albaT, momavalSi mayureblis aqtiuroba gascems pasuxs.

გრიმის ცხება 2012-2013

      

      10 noembers tradiiciisamebr, kote amrjaniSvilis saxlmuzeumma, kompaniia ,,rediqsma” laSa papaSvilis meTaurobiT, mexuTed umaspinZla pirevl kurselTa grimis cxebas, igive naTlobas momaval msaxiobebad. miuxedavad wvimiani amindisa ganwyoba marTlac, rom Zalian amaRlebuli gaxldaT, studentebi da profesor-maswavleblebi erTnairad sasiamovno da mxiarul ganwybaze iyvnen, vinaidan unda Catarebuliyo is ,,saidumlo” rituli, romelic SemdgomSi gzas daulocavs momaval msaxiobebsa da reJisorebs.

      am tradicias 80-ian wlebSi Caeyara safuZveli, Tavdapirvelad is Telavsa da yvarelSi didi reJisoris, kote marjaniSvilis saxlis maranSi imarTeboda, amitomac logikurad, am tradiciis aRdgena amave adgilas, yvarlis muzeumSi gadawyda. uSualod grimis cxebis ceremoniali imarTeba marnis scenaze, sadac marjaniSvilma Tavisi pirveli spktakli dadga, rituali zustad isevea aRdgenili, rogorc es wlebis win, studentebi erTad deben fics sakuTari profesiisa da samSoblos winaSe, am fics ki tradiciulad qarTuli Teatris RirsSesaniSnavi, romelime figura kiTxulobs.

      wels am ,,naTlobis” wayvana Teatrmcodne nikoloz wulukiZes daevala, xolo fici msaxiobma, nineli WankvetaZem waikiTxa, garda am adamianebisa, ceremonias eswrbodnen sxva msaxiobebi, reJisorebi, Teatrmcodneebi da Teatraluri universitetis profeor-maswavleblebi (levan wulaZe, gogi margvelaSvili, gizo Jordania, givi sarCimeliZe, manana kvirkvelia, manana berikaSvili, gogi TodaZe, goga pipinaSvili, zura gewaZe, gia cqitiSvili, laSa CxartiSvili). ra Tqma unda TiToeulma maTganma, momaval reJisorebsa da msaxiobebs gza dauloces da usurves warmateba am rTul, magram siamovnebiT aRsavse profesiul gzaze. ceremonialis Semdeg kompania ,,rediqsi” stumrebsa da studentebs rogorc tumar-maspinZluri wesia miRebiT gaumaspinZlda, ramac kidev ufro Suwyo xeli, axalbeda studentebisa da pedagogebis damegobrebas.

      wels grimis cxebis ceremonialma wesisamebr, amaRlebulad da sasiamovno ganwyobaze Caiara, risTvisac kidev erTxel did madlobas vuxdiT, kompania ,,rediqss” da piradad laSa papaSvilis, romelic yvelTvis gvexmareba, xelovanebisa da xelovnebisaTvis sasikeTo saqmeSi da agrZelebs im ulamazes tradicias, romelsac 30 wlis win Caeyara safuZveli.

,,კუნფუს გამოცხადება, 9 გრაგნილი"

Uukve oTxi welia, rac Tbilisis saerTaSoriso Teatraluri festivali seqtembris TveSi ,,starts” iRebs da qarTvel Teatralebs, Tu ubralod Teatraluri xelovnebis moyverulebs 2 kvirian dResaswauls uwyobs, am festivalis dadebiT mxareebze saubars aq ar movyvebi, ubralod minda Cemi da Tqveni yuradReba SevaCero meditaciur warmodgenaze ,,kunfus gamocxadeba. 9 gragnili” romelic warmoadgina wels festivalma, saerTaSoriso spektaklebis farglebSi.

Ees sanaxaoba, pirveli Cinuri mwignobrobis sasceno versiaa, masSi gamoyenebulia kunfus dramatuli da poeturi elementebi, warmodgenaSi naCvenebi iyo 9, daaxloeboT 10-15 wuTiani scenebi, romlebic mogviTxobdnen: siwmindeze, kulturaze, Sromis moyvareobaze, adamianis sulze, mosmenaze, formaze, Tavdadebaze, simSvideze da samoTxeze. TiToeul scenas win Sesavalis saxiT, zemoT xsenebul Temebze filosofiuri Tezebi edo safuZvlad, ris Semdegac iwyeboda warmodgena, garda imisa, rom Cinur xelovnebas da mirTumetes Teatrs, Tavisi simboluri ena gaaCniaa, romlis ar codnis SemTxvevaSic nebismieri adamianisaTvis is gaugebari da ,,uazro iqneba” aseve filosofiuri da brZnulia maTi sabrZolo xelovneba, romelic mxolod fizikur aqtivobaze araa damyarebuli, mas Zalian didi filosofiuri saZirkveli aqvs. es ar iyo wminda Teatraluri sanaxaoba, es iyo kunfus sabrZolo xelovenbaze dayrdnobiT gadmocemuli patar-patara siJetebi. am sanaxaobam mayureblis aRfrTovaneba gamoiwvia, radgan, kidev erTxel gvanaxa Tu ramxela SesaZlebloba aqvs adamianis sxeuls, iseve rogorc gonebas, miTumetes rom es xelovneba dafuZnebulia filosofiaze, romelsac jer gaazreba da Semdeg sxeuliT gadmocema Wirdeba. adaminaebi, romlebic scenaze dafrinavdnen, am sityvis bukvaluri gagebiT, uamaRles teqnikas flobdnen, sxeuliT  ambis gadmocemisas. saaTnaxevriani warmodgenis msvlelobis dros, Sou ufro  da ufro met azrats iwvevda mayurebeSi, risi Sedegic mowonebis oveciebi da aplodismentebi gaxldaT, miuxedavad am yvelaferisa bevr adamians daebada kiTxva Tu ra undoda am sanaxaobs Teatralur festivalze, is xom ar iyo spektali, piradad me da mayurebelic (umravlesoba) kmayofili darCa am Cinuri tradiciuli sanaxaobiT, sadac naCvenebi iyo sabrZolo xelovnebaSi Serwynuli, poeturi da dramatuli esTeTika, es ki imis mimaniSnebli gaxldaT rom Teatrs ar aqvs sazRvrebi, misi kontaminacia SeiZleba sabrZolo xelovnebasTan, akrobatikasTan da a.S.

,,kunfus gamocxadeba. 9 gragnili” iyo sanaxaoba sadac mayureblebic meditirebdnen scenaze myof adamianebTan erTad da warmodgenis msvlelobis dros filosofiur Segonebebsac viRebdiT, romlis gaTvaliswinebiTac, albaT samyaro da cxovreba bevrad ufro ioli da samarTliani xdeba.

დურუჯი 2012

დურუჯი 2012 წინა წლებისგან განსხვავებით წელს, 16 ივნისს, ,,დურუჯის” რიგით მეოთხე დაჯილდოებას სიმონ ჯანაშიას სახელობის ეროვნული მუზეუმის ეზომ უმასპინძლა, საღამოს 9 საათზე დაგეგმილი ცერემონიალი ოდნავ მოგვიანებით დაიწყო, თუმცა ამით არავინ შეწუხებულა, საზეიმოდ გამოწყობილი ადამიანები, შესაბამისი განწყობით ერთად ვიყრიდით თავს. ყველაზე უფრო ცნობილი ქართული სპეკტაკლებიდან გაჟღერებული მელოდიები კიდევ უფრო ამძაფრებდა შეგრძნებას, რომ ჩვენ თეატრალური საზოგადოების წრეში მოვხდვით, ამ ყველაფერს გრილი ამინდიც დაემატა და სრულმა ჰარმონიამ დაისდგურა. სტუმრებს, ლაშა პაპაშვილი თბილი სალამით დაგვხდა, ეზოში შეკრებილი საზოგადოება მოუთფენლად ველოდით წლევანდელი დურუჯის გამარჯვებულთა ვინაობის გამხელას, თუმცა ყველას ჩვენი ვარაუდები გვქონდა, რომელიც ასე თუ ისე გამართლა. წლევანდელ დურუჯში იყო სიახლე, ხუთ ნომინაციას კიდევ ერთი დაემატა, საუკეთესო მხატვარ-სცენოგრაფი და საბოლოოდ შემდეგ ნომინაციაში გამოვლინდნენ გამარჯვებულები: 1. საუკეთესო სარეჟისორო ნამუშევარი 2. საუკეთესო მხატვარ-სცენოგრაფი 3. საუკეთესო ქართული პიესა 4. საუკეთესო ქალი მსახიობი 5. საუკეთესო კაცი მსახიობი 6. საუკეთესო ახალგაზრდა სარეჟისორო ნამუშევარი ჟიური სულ ხუთი წევრისგან შედგებოდა: დათო ტურაშვილი, დათო ბუხრიკიძე, მაია გოშაძე, დათო გაბუნია და სოფო კილასონია. ნომინაციებში წარდგენილნილი იყვნენ: წლის საუკეთესო მხატვარ-სცენოგრაფი: 1. თემურ ნინუა ,,ნადირობის სეზონი” რუსთაველის თეატრი 2. ნინო კიტია ,,ფსიქოზი 4-48” ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკალური კომედიისა და დრამის თეატრი 3. გიორგი თავაძე ,,გვესაჭიროება მოხუცი კლოუნი” ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის დრამატული თეატრი წლის საუკეთესო ქართული პიესა: 1. თამაზ ჭილაძე ,,ნადირობის სეზონი” რუსთაველის თეატრი 2. ლაშა ბუღაძე ,, პანთეონი” ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკალური კომედიისა და დრამის თეატრი წლის საუკეთესო მსახიობი ქალი: 1. ია სუხიტაშვილი ,,ნადირობის სეზონი” რუსთაველის თეატრი 2. ქეთა შათირიშვილი ,,R+J მესამე მეხსიერება ბედისწერა დაბნეულია” მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო მსახიობთა თეატრი 3. მაგდა ლებანიძე ,,R+J მესამე მეხსიერება ბედისწერა დაბნეულია” მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო მსახიობთა თეატრი 4. კატო კალატოზიშვილი ,,R+J მესამე მეხსიერება ბედისწერა დაბნეულია” მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო მსახიობთა თეატრი 5. მაია გელოვანი ,,R+J მესამე მეხსიერება ბედისწერა დაბნეულია” მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო მსახიობთა თეატრი წლის საუკეთესო მსახიობი კაცი: 1. მარლენ ეგუტია ,,კრეპის უკანასკნელი ფირი” მარჯანიშვილის თეატრი 2. მამუკა მანჯგალაძე ,,გვესაჭიროება მოხუცი კლოუნი” ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის დრამატული თეატრი 3. ტიტე კობახიძე ,,გვესაჭიროება მოხუცი კლოუნი” ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის დრამატული თეატრი 4. გიორგი ნაკაშიძე ,,R+J მესამე მეხსიერება ბედისწერა დაბნეულია” მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო მსახიობთა თეატრი 5. პაატა ინაური ,,R+J მესამე მეხსიერება ბედისწერა დაბნეულია” მიხეილ თუმანიშვილის სახელობის კინო მსახიობთა თეატრი 6. დათა თავაძე ,,სტრიპტიზი” სამეფო უბნის თეატრი წლის საუკეთესო ახალგაზრდა სარეჟისორო ნამუშევარი: 1. ნიკოლოზ ლუარსაბიშვილი ,,კრეპის უკანასკნელი ფირი” მარჯანიშვილის თეატრი 2. მაკა ნაცვლიშვილი ,,ფსიქოზი 4-48” ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკალური კომედიისა და დრამის თეატრი 3. გაგა გოშაძე ,,ბოლო გაჩერება” ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის დრამატული თეატრი. წლის საუკეთესო სარეჟისორო ნამუშევარი: 1. რობერტ სტურუა ,,ნადირობის სეზონი” რუსთაველის თეატრი 2. ნიკა თავაძე ,,სტრიპტიზი” სამეფო უბნის თეატრი 3. გიორგი თავაძე ,,გვესაჭიროება მოხუცი ჯამბაზი” ბათუმის ილია ჭავჭავაძის სახელობის დრამატული თეატრი. წლის საუკეთესო მხატვარ-სცენოგრაფის ჯილდო ერგო თემურ ნინუას, წლის საუკეთესო ქართული პიესა თამაზ ჭილაძე, წლის საუკეთესო ქალი მსახიობი ქეთა შათირიშვილი, წლის საუკეთესო კაცი მსახიობი გიორგი ნაკაშიზე, წლის საუკეთესო ახალგაზრდა სარეჟისორო ნამუშევარი ნიკოლოზ ლუარსაბიშვილი და წლის საუკეთესო სარეჟისორო ნამუშევარი რობერტ სტურუა.. ვფიქრობ ნომინაციები საკმაოდ ობიექტურად გადანაწილდა, გამარჯვებული ადამიანები იმსახურებდნენ ამ ჯილდოს, კიდევ ერთი სასიხარულო ფაქტი, რაც პირადად ჩემთვის და არა მარტო ჩემთვის თავლშისაცემი გახლდათ ის იყო რომ, ნომინაციებში ძალიან ბევრი ახალი თაობის თეატრალური მოღვაწე (განსაკუთრებით მსახიობები) იყო წარდგენილი, რომლებისთვისაც დამერთანხმებით ძალიან დიდი სტიმულია ამ პრესტიჟულ პრემიაზე წარდგენა და მითუმეტეს დამსახურება. ზოგადად პრემია ,,დურუჯი” ის იშვიათი გამონაკლისია, რომელიც თეატრალური სამყაროს წარმომადგენლებს ყოველ წლიურად აძლევს შანს (სტიმულს) გამოავლინონ საკუთარი შესაძლებლობები და ამ პრემიის მიღებით კიდევ ერთი ნაბიჯი გადადგან წინსვლისთვის, როსთვისაც დიდ მადლობას იმსახურებს ,,დურუჯის” მთელი შემოქმედებითი ჯგუფი და უპირველეს ყოვლისა ლაშა პაპაშვილი. ,,დურუჯს” ერთი წლით დავემშვიდობეთ, ახლა ისღა დაგვრჩენია დაველოდოთ მომავლ წელს და ახალ გამარჯვებულებს, ახალ სახეებს, და კიდევ უფრო მრავალფეროვან შემადგენლობებს, ასევე ახალ სპეკტაკლს რომელსაც ახალგაზრდა, ნიჭიერი რეჟისორი ნიკოლოზ ლუარსაბიშვილი წარუდგენს საზოგადოებას. იმედი მაქვს ამ ადამიანების გამარჯვება, სხვა ახალგაზრდა თუ ძველი თაობის შემოქმედებისათვის იქნება კიდევ ერთი ბიძგი იმისა რომ თავადც გახდნენ პრემია ,,დურუჯის” მფლობელები, საზოგადოებას რაც შეიძება ხშირად წარუდგინონ საინტერესო სპეკტაკლები და ყოველ წლიურად სულ უფრო და უფრო მეტი დაინტერესება მოყვეს შესანიშნავ წამოწყებას რასაც თეატრალური პრემია ,,დურუჯი” ჰქვია.

ლაქა, რომელსაც მეორე მსოფლიო ომი ქვია!

ლაქა, რომელსაც II მსოფლიო ომი ჰქვია.

არც თუ ისე შორეული წარსული, II მსოფლიო ომი, უდიდესი სამარცხვინო ლაქა საზოგადოებისთვის და სრულად სამყაროსთვის, ეს ,,შავი კვამლი” ჯერ კიდევ ინერციით მოგვყვება, თუმცა ყველანაირად ვცდილობთ მის ჩამოშორებას. ხანდახან გვავიწყდება კიდეც მისი არსებობა, თუმცა სხვადასხვა ფორმით ის თავს გავხსენებს და კიდევ ერთხელ გვაფრთხილებს, ადამიანური სისასტიკის შესაძლებლობებზე! ოსვენციმი, ყოფილი საკონცენტრაციო ბანაკების ქსელი, პოლონეთის ტერიტორიაზე მდებარეობდა, ეს დაწესებულება მეორე მსოფლიო ომის პერრიოდში, ნაცისტური გერმანიის მიერ, პოლონეთის დაპყრობის შემდეგ აშენდა. ეს იყო გერმანელების მიერ აგებული ყველაზე დიდი საკონცენტაციო ბანაკი, ის თავდაპირველად პოლიტიკური პატიმრებისთვის იყო განკუთვნილი, თუმცა შემდეგ ბანაკის ტერიტორია გაფართოვდა. აქ მოჰყავდათ ებრაელები, ბოშები, გერმანელების მიერ დაპყრობილი ქვეყნებიდან. 1939 წელს ოსვენციმი გერმანელმა ჯარისკაცებმა დაიკავეს და ქალაქა აუშვიცი დაარქვეს. მეორე მსოფლიო ომის თემატიკაზე არაეთი ფილმი გადაღებულია, არც თეატრის წამომადგენლებს გამოუჩენიათ ნაკლები ყურადღება და როგორც ჩანს ის არც დღეს კარგავს აქტუალობას. ბათუმის თოჯინებისა და მოზარად მაყურებელთა თეატრმა ხუთ აპრილს, რუსთაველის თეატრის ექსპერიმენტულ სცენაზე, წარმოგვიდგინა სპეკტაკლი ,,აუშვიცი”-,,ფერფლის პლანეტა”, რეჟისორი ირაკლი გოგია. სპეკტაკლი აგებულია ცნობილი დრამატურგის, დევიდ ზან მაიროვიცის რადიო პიესის ,,ფერფლის პლანეტა” მიხედვით. მცირე დროში გათანაშებული წარმოდგენა კიდევ ერთხელ გვახსენებს ფაშისტური გერმანიის ,,დამსახურებას” ორი ადამიანის მაგალითზე, თუმცა მსგავსი შემთხვევები ბევრად დიდ მაშსტაბებზე გადადიოდა. მოქმედება ვითარდება აუშვიცის საკონცენტრაციო ბანაკში, სადაც ოთხ მილიონზე მეტი ებრაული და სხვა ეთნიკური ჯგუფის ხალხი აწამეს. ორმოცდაათ წუთში ჩვენს თავლწინ ვითარდება, სიყვარულიც და სიძულვილიც, თანაგრძნობაც და ჟინი სადისტური მოპყრობისა. ტრანსფორმაცია ადამიანის, გარკვეულ ვითარებაში, ეს ის სიტუაციაა, როდესაც ვხედავთ, თუ როგორ იცვლება ეს არსება ,,სათნო” ექიმიდან ჯალათად, სისხლის მსმელ პიროვნებად, რომლის მიზანიც გასაცოდავებული ებრაელის სიკვდილია, ეს მას სიამოვნებას ანიჭებს, მისთვის ერთადერთი გზაა გასცეს თავისი ,,წყალობა”. ხოლო ეს ყოველივე კი ებრაელისთვის ,,სიახული” უნდა იყოს, ამ ,,კეთილი” ადამიანის ხელით სივდილი. სცენაზე მსხოდმი მაყურებელი, ფიცარნაგის შუაგულში ძველი ფეხსაცმელების გროვა და ეკრანი, ამ გროვაში კი გორელიკი (დიმიტრი მელია), ძველმანი ფეხსაცმელები იმ ებრაელთა სახე და სიმბოლო იყო, რომლებიც უსარგებლო ნივთების მსგავსად ერთად შეაგოვეს და სამუდამო განსასავენებელში გაამგზავრეს, ისეთში როგორშიც ,,ეკადრებოდათ”. გორელიკი სპეკტაკლის დაწყების თანავე ამოდის ამ ძველმანებიდან და იწყება მოქმედება. ექიმი (თამარ მახარაძე) მათრახის ტკაცუნით ეცნობა აუდიტორიას, ავადმყოფი ტრადიციულად თეთრ სამოსშია გმოწყობილი, ხოლო თამარ მახარაძე შავ-თეთ ფორმაში, რომელის ტანისამოსის წინა მხარე საავადმყოფოს ხალათის აქვს, ხოლო მეორე ტყავის, ჯალათის ფორმის. ორ ადამიანს შორის გამართული დიალოგი ნათელს ხდის თუ სად ვითარდება მოქედება, ექიმი ხან მკურნალის, ხანაც ჯალათის როლში წარმოგვიდგება. ის ერთდროულად თანაუგრძნობს და აწამებს კიდეც ავადმყოფს. სასოწარკვეთილი გორელიკი შეშინებული ყვება თავის, ისტორიას, უარს ამბობს მკურნალობაზე და ცდილობს ადამიანური, საერთო ენა გამონახოს ექიმთან, ახალგაზრდა ქალბატონიც უთანაგრძნობს მას, მალევე ეცვლება მკაცრი სახე, ხმაში სიბრალული ეპარება მაგრამ მასში არსებული ორი მედან, მოწყალე ექიმიდან და ჯალათიდან იმარჯვებს ბოროტი, სატანური სული. ,,პაციენტი” უკანასკნელი სიცოცხლის წუთებს, უფერულ სავადმყოფოში ატარებს, ერთადერთი შანსი ადამიანთან ურთიერთობის ,,კეთილი ფერია” ექიმია. სპეკტაკლი დიალოგებზეა აგებული, ,,მსხვერპლი” ყველა თავის ისტორიას იხსენებს, ფრაგმენტებს მისი ტანჯული ცხოვრებიდან, შიგადაშიგ იმეორებს ,,ე,დ,მ,ა” ეს ასოები მისთვის ლოცვასავითაა, ეს ხომ ებრაული ანბანის ასოებია, თუმცა ჯალათს ვერ გაუგია რას უნდა ნიშნავდეს. სპეკტაკლში გამოყენებული მუსიკა მიესადაგება, როგორც თეამტურად ასევე ეპოქალურად და კიდევ უფრო ამძაფრებს შეგრძნებას და ტკივილის არსებული ვითარებისას. ეკრანზე ვხედავთ II სმოფლიო ომის დროინდელ ფრაგმენტესბს, საკონცენტრაციო ბანაკებს, მიცვალებულ ტყვეებს, ამით რეჟისორი პარალელურ ხერხს იყენებს და ერთდროულად გვიყვება ამბავს და აცოცხლებს მას ეკრანის საშუალებით ჩვენს წინაშე. სახრჩობელაზე ჩამოკიდებული რაბინის ფიტული, შემდეგ პატარა გოგონასი გორელიკის ახლობელი ადამიანები არიან, რომლებიც დამცირებითა და წამებით მოკლეს, ექიმი აიძულებს მას გაიხესნოს ყველაფერი, იცეკვოს, იტანჯოს, კიდევ ერთხელ დაუტრიალოს სულში მწარე მახვილი და გაახსენოს პატარა და, რომელიც 14 წლის ასაკში გააუპატიურეს და დაღი დაასვეს როგორც ფაშისტების მეძავს. თოჯინა რომელიც პატარა გოგონაა, (გორელიკის და) არც თავი აქვს, არ მთელი კიდურები, ის ისეთივე დამახინჯებულია ფიზიკურად, როგორც სულიერად. დროდადრო ისევ გვესმის ხმა რომელიც გვიამბობს ამბებს ებრაელთა ყოფაზე. სპეკტაკლის დასაწყისში მსახიობები თითქოს მოდუნებულიები იყვნენ, მათი დიალოგები ერთფეროვნად მიმდინარეოდბა, მაგრამ შემდეგ ჩვენს წინ გაცოცხლდა ემოციური კონტრასტები, ,,ფერები” რომლის მიხედვითაც საკამათო ხდებოდა, რომელი გმირი იყო სამკურნალო, გორელიკი თუ ექიმი, რომელისთვის იყო ეს ცხოვრება ნეტარი? ალბათ არცერთისთვის. ხანდახან გორელიკის ადგილასაც კი ინატრებდა თავს ადამიანი, რამეთუ მონურ მდომარეობაში მყოფს მხოლოდ ერთი მისია ეკისრა, ადამიანთა სიკვდილი, სისხლი, რომელსაც ვერასდროს ჩამოირეცხავ ხელებიდან, ეს ცოდვა განუწყვეტლივ გახსენებს თავს, გხრავს შიგნიდან და მოსვენებას არ გაძლევს, ავადმყოფი კი იმ იმედით სულდგმულობს, რომ მალე გამოეთხოვება ამ სამყაროს და ბოლოს და ბოლოს დაისვენებს ,,კეთილი” არსებებისგან. გამასხარავებულია რაბინი, რომელსაც ექცევიან ისე როგორც კლოუნს, აცეკვებენ დასცინიან, ის ახლა გასართობი საშუალებაა. ადამიანების სულიერ მდგომარეობის ცვალებადობა საკმაოდ მოკლე ხანში, ლაკონურად იყო გადმოცემული, არ გვბეზრდება დიალოგებისა თუ მონოლოგების მოსმენა, თუმცა ხანდახან მსახიობების პათეთიკა ოდნავ გამაღიზიანებელი იყო. მიუხედავად იმისა, რომ მაყურებელი სცენაზე ისხდა, ხშირად იყო სმენადობის პრობლემა, არ ისმოდა მკაფიოდ არტისტების მიერ წარმოთქმეული თექსტი. იყო ტექნიკური ხარვეზები განათების მხრივ, რომელიც ცოტაოდენ დისკომფორტს ქმნიდა. თეატრში მოქცევის ,,ქართული კულტურა” კი მთლიანად ჩვენს ხასიათზეა მორგებული და უფლებას გვაძლევს ვიაროთ სცენაზე კამერით ხელში, იქით და აქეთ ვიდრე რომელიმე შეწუხებული მაყურებელი არ ,,დაგვტუქსავს”. ამ სპეკტაკლში გამოყენებული ტექნიკური ხერხები, ექსპერიმენტი სცენაზე, პირველი არ ყოფილა, (ეკრანზე გამოსახული II მსოფლიო ომის კადრები, კამერით მაყურებელთა სახეების აღბეჭვდა), თუმცა ეფექტური საშუალებაა კიდევ უფრო მეტად გაამძაფრო ატმოსფერო, ერთდოულად გადმოსცე 2 თემა, (მსახიობის მიერ მოყოლილი და ეკრანზე აღბეჭდილი) უყუო, მოისმინო და აღიქვა. წარმოდგენის სტრუქტურა არც თუ ისე რთული და ძნელად აღსაქმელი იყო. ეს არ იყო სპექტაკლი სადაც ბევრი ფიქრი და ჩაღმავება დაგვჭირდებოდა, ის უბრალოდ კიდევ ერთხელ გვახსენებდა განუყოფელ წარსულს და გვაფრთხილებდა, რომ ადამიანის სისასტიკეს საზღვარი არ აქვს. ექსპერიმენტმა გაამართლა, რეჟისორმა მცირე დროში მოხერხებულად გვიამბო, ეპიზოდი II მსოფლიო ომიდან, არც მაყურებელი დაღალა და მოგვცა იმის საშუალება გვერდიდან შეგვეხედა, გაგვეანალიზებინა და დაგვეფასებინა დღევანდელი ყოფა! ვინაიდან ეს მხოლოდ წარსულია, უამრავი ადამიანის მიერ განვლილი ჯოჯოხეთი. სოფო ძიძიგური.

ეტიუდების მეოთხე ფესტივალი

ეტიუდების ფესტივალი 2012 2012 წლის 26-27 მარტს საქართველოს შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის ინიციატივით ჩატარდა მეოთხე ეტიუდების ფესტივალი, რომლის მხარდამჭერებიც იყვნენ ქალაქ თბილისის მერია და კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო დრამატული თეატრი. წელს წარმოდგენილი იყო თხუთმეტი საფესტივალო ეტიუდი, რომლებიც გადანაწილებულ იქნა ორ დღეზე. პირველ დღეს უმასპინძლა შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის საწავლო თეატრის სცენამ, სადაც ნაჩვენები იყო ამავე უნივერსიტეტის დამწყები მსახიობების ნამუშევრები. ასევე აღსანიშნავია, რომ წელს არამარტო ადგილობრივმა სტუდენტურმა ჯგუფებმა (I-II კურსი), არამედ ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის მეცნიერებათა და ხელოვნების ფაკულტეტის სამსახიობო ოსტატობის III კურსის სტუდენტებმაც მიიღეს მონაწილეობა. ეს ყველაფერი მეტყველებს ფესტივალის გაფართოებაზე და საზოგადოების კიდევ უფრო მეტ ინტერესზე მის მიმართ. ამას მოწმობს ის ფაქტიც, რომ წელს ფესტივალის დახურვა და დაჯილდოვება არა კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო დრამატული თეატრის სხვენში, არამედ დიდ სცენაზე შედგა. ეს ყოველივე კი თეატრის საერთაშორისო დღეს დაამთხვიეს ორგანიზატორებმა და ამით კიდევ ერთხელ მიულოცეს საზოგაოებას ღირსშესანიშნავი თარიღი. პირველ დღეს წარმოდგენილ იქნა ცხრა სამსახიობო ეტიუდი. ფესტივალი გახსნა ილიას უნივერსიტეტის სასახობო ოსტატობის ჯგუფმა “ჯადოსნური რადიოლა”, რომელსაც ქრონოლოგიურად მოყვა “მარიონეტების სიყვარული”, “მე”, “კამფეტი”, “დები”, “თოვლის ადამიანები”, “შესვენება”, “მანეკენები” და “სიცოცხლე”, ხოლო მეორე დღეს სარეჟისორო ეტიუდები: “სიზმარი”, “ხლესტიაკოვის ნადიმი”, “წარმოსახვითი საყარო”, “სახე”, “შეუმდგარი სიუიტა”, და “ნგრევა”. საკონკურსო პირველი დღე დიდი ვნებათაღელვით იყო სავსე, ვინაიდან ჩვენს წინ ჯერ ნაკლებად გამოცდილი I და II კურსის სტუდენტები იდგნენ. ისევე როგორც წინა წლებში, ახლაც გამოიკვეთა არაერთი ნიჭიერი სახე, როგორც დრამის რეჟისურაში ასევე მსახიობებში. გაცხოველებული ინტერესი ამ ფესტივალის მიმართ არა მარტო მონაწილეების სიუხვეში იგრძნობოდა, არამედ მაყურებლებშიც. არც ერთი ცარიელი სკამი და ფეხზე მდგარი უამრავი ადამიანი. ისინი დიდი ინტერესითა და მოთმინებით ელოდნენ გამარჯვებულებს. საღამოს უძღვებოდნენ მომავალი მსახიობები ლაშა ჯუხარაშვილი და ანუკა გრიგოლია. ჟიური დაკომპლექტებული იყო შემდეგნაირად: თავმჯდომარე ნუკრი ქანთარია, წევრები: თამარ ბოკუჩავა, ქეთი ცხაკაია, გია აბესალაშვილი და თემო კუპრავა, ხოლო სტუდენტური: ნათია ცქვიტაია, დათო ჩხარტიშვილი, ოთარ ჩიქობავა. ფესტივალის გულშემატკივრებითვის კარგად ნაცნობ ექვს ნომინაციას წელს შეემატა კიდევ ერთი “საუკეთესო წყვილი”. პრიზები შემდეგნაირად გადანაწილდა: 1) სტუდენტური ჟიურის რჩეული _ “მე” – აშოტ სიმონიანი 2) საუკეთესო მსახიობი ქალი - თათა თავდიშვილი (“მანეკენები”) 3) საუკეთესო მსახიობი მამაკაცი – მიხეილ ზაქარიაძე (“მარიონეტების სიყავარული”) 4) საუკეთესო სამსახიობო ეტიუდი ,,თოვლის ადამიანები” (ნინი იაშვილი და გიორგი ალანია) 5) საუკეთესო სარეჟისორო ეტიუდი ,,სიზმარი” (დავით ხორბალაძე) 6) საუკეთესო წყვილი – გიორგი კიკნაძე და შოთა ხანჯალიაშვილი (,,შესვენება”) 7) გრამპრი, საუკეთესო ეტიუდი – მერიკო ბეროშვილი (,,წარმოსახვითი სამყარო”) ეს ფესტივალი საშუალებას აძლევს დამწყებ მსახიობებსა და რეჟისორებს მეტი გამოცდილება მიიღონ საკუთარ პროფესიაში, გამოავლინონ თავიანთი ნიჭი, წარსდგნენ ფართო აუდიტორიის წინაშე და მოიპოვონ უკვე საკმაოდ პრესტიჟული ჯილდო ,,არლეკინი”, ასევე შანსი, ითამაშონ და წარმოადგინონ თავიანთი შემოქმედება ისეთი თეატრის დიდ სცენაზე, როგორიც კოტე მარჯანიშვილის სახელობის სახელმწიფო დრამატული თეატრია. ფესტივალში მონაწილე თითოეული სტუდენტისათვის, ეს შეიძლება აღმოჩნდეს წინ გადადგმული დიდი ნაბიჯი მათ სამომავლო კარიერაში, რაც ყველაფერი მეტ მოტივაციას აღძრავს მომავალ პროფესიონალებში. მიხედავად მცირე ტექნიკური გაუთავლისწინებელი ხარვეზებისა, ფესიტვალმა წარმატებულად ჩაიარა და ორი დღე საკმაოდ დატვირთული, დაძაბული და ნაყოფიერი აღმოჩნდა. ლევან გახოკია და სოფო ძიძიგური.

ფსიქოზი 4,48.

ბალიშებში ჩაფლული ფსიქოზი

,,გახსოვდეს სინათლე და ენდე სინათლეს ჭეშმარიტება სიკვდილის წინ გამოგინათებს არ დამავიწყო” (სარა კეინი) არაერთგვაროვანი დამოკიდებულება სპექტაკლის მიმართ, თაობათა შორის აზრების ჭიდილი, სწორედ ასეთი რეაქცია მოჰყვა ,,ფსიქოზი 4,48”-ს 8 თებერვალს მუსიკალური კომედიისა და დრამის თეატრში. ამ დღეს ახალგაზრდა რეჟისორმა, მაკა ნაცვლიშვილმა, ფსიქოზი ,,დასაშვები დოზით მაყურებელშიც დაბადა” და წარმოგვიდგინა სანახაობა, რომელიც ჩემთვის მეტად საინტერესო, თანადროული და საკმაოდ ახლობელი აღმოჩნდა. საკუთარი თავის დაკარგვა, გაორება, გასამება, გაათმაგება... დეპრესია, საყრდენის მოშლა, აგონიაში ჩავარდნა და ბოლოს სიკვდილი. სამყარო ამაოებაა, უაზროა. სიკვდილიც უაზროა, მაგრამ ერთადერთი საშუალებაა, დააღწიო თავი აუტანელ ტანჯვას, ეგებ ,,იქ” მაინც ჰპოვო სულიერი სიმშვიდე, თუმცა არსებობს კი მსგავსი ნეტარება? ეს ალბათ ცალკე განსჯის საგანია, სარა კეინის ,,ფსიქოზი 4,48” ყველა ამ კითხვას ბადებს და რაღაც დოზით პასუხსაც სცემს. ფსიქოზი დღევანდელობის მწვავე პრობლემაა, პრობლემა რომელმაც არაერთი ადამიანის სიცოცხლე იმსხვერპლა განურჩევლად სქესისა თუ რწმენისა, რასისა თუ სოციალური სტატუსისა. სარა კეინმა საკუთარი არსებობა 28 წლის ასაკში, ზემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებით დაასრულა. უკანასკნელი ყოფა ,,პიესით” (ბრჭყალებში იმიტომ, რომ ეს ნაწარმოები არ არის კლასიკური პიესა თავისი აგებულებით) ,,ფსიქოზი 4,48”-ით გადმოგვცა. ორი, ახალგაზრდა ნიჭიერი მსახიობი (რუსკა მაყაშვილი და მარი კიტია) გადმოგვცემს ერთი ადამიანის ტრაგიკულ ისტორიას. საინტერესოდ გათამაშებული სანახაობა, შესრულებული ორის მიერ, შესაძლოა სამმა, ოთხმა, ათმა და მეტმა არტისტმა წარმოგვიდგინოს, სწორედ ამიტომაც დაიბადა მრავალი სარა კეინი 8 თებერვლის საღამოს მუსიკალური კომედიისა და დრამის თეატრის სცენაზე. წარმოდგენის პირველივე შეხედვისას ყურადღებას იპყრობს ორიგინალური სცენოგრაფია, თეთრი ბალიშებით სავსე ფიცარნაგი, გაზეთებით დაფარული აბაზანა, თეთრი ზეწრისგან გაკეთებული საქანელა და მხოლოდ ორი მოქმედი გმირი წითელ სამოსში გამოწყობილი. იქმნება ილუზია ირეალურ სამყაროში არსებობის, თითქოს ამ გმირებთან ერთად შენც გადაინაცვლე უკიდეგანო კოსმოსში, ან პირიქით-ფსიქიატრიული საავადმყოფოს ერთ-ერთ სარეაბილიტაციო ოთახში, ხანდახან გგონია, რომ ისინი უკვე მიცვალებულნი არიან და ახლა სხვა მდგომრეობაში მყოფნი განაგრძობენ არსებობას, ნატანჯი სიცოცხლის ბოლო წუთების გახსენებას, ორი ადამიანის მიერ გათამაშებული ერთი პიროვნების ისტორია, კიდევ უფრო ამძაფრებს საკუთარ თავში გაორების, ან სულაც გამრავლების გრძნობას. გულის ცემის რიტმი გვაფხიზლებს და არ გვაძლევს მოდუნების საშუალებას. ,,გაორებული” იწყებს საუბარს, ჯერ ერთი, შემდეგ მეორე... ,, მეგობრები ისედაც მყავს, მეგობრები ოხრად გყავს. ისეთს რას აძლევ, აქამდე რომ არ მიგატოვეს? ისეთს რას აძლევ, აქამდე რომ არ მიგატოვეს? ისეთს რას აძლევ?”

ასე იწყება საკუთარ თავთან დიალოგი ჩურჩულით, გულის ცემა ისევ არ წყდება, ყვებიან საკუთარ თავზე, თუმცა რეალურად ეს ხომ ერთი ადამიანია, სულის მეტამორფოზა, მარადიული საიდუმლო ცოცხალთათვის! წარმოდგენის გმირები მუდმივად ცდილობენ სამყაროსთან კონტაქტს, ისინი ჯერ კიდევ გაჭედილები არიან მიწიერსა და ზეციერს შორის, ფეხსაცმლით აკაკუნებენ აბაზანაზე, თითქოს ამ ქცევით ცდილობენ გამოფხიზლებას, სამყაროსთან ურთიერთობას, მალე წითელ სამოსს იხდიან და თეთრებში გამოწყობილნი გვევლინებიან. სრული საგიჟეთია, ისინი ხომ მართლა გიჟები არიან. რუსკა მაყაშვილი და მარი კიტია ქმნიან ერთ მთლინობას და წარმოვიდგენენ სარა კეინის, გაორებული პიროვნების სახეს. განათება კიდევ უფრო აფერმკრთალებს სცენურ გარემოს და ყველაფერს ერთ ტონალობაში წყვეტს. სამყარო თეთრია, არტისტების ფერმკრთალი სახეები ლანდებივით დაფარფატებენ ირგვლივ. იწყება მონოლოგი, და ჩვენც ნელ - ნელა ვწვდებით არსებულ სიტუაციას, ისინი ხან სცენაზე დაწოლილები, ხანაც აბაზანიდან გვიყვებიან ამ ყველაფერს. მელანქოლიისა და დეპრესიის უმაღლესი გამოვლინება, დაზაფრული გარემო, თუმცა ხანდახან თითქოს ცდილობენ ერთმანეთი გაამხიარულონ.. ერთი მე მეორე მეს გამოფხიზლებას ცდილობს, სიკვდილისკენ მიმავალ ყველა გზაზე წინ ეღობება, იქნება ცოტა ხანს კიდევ შეაჩეროს ამ დამპალ სამყაროში. ფსიქოზით დაავადებული უხვად იყენებს უწმაწურ სიტყვებს, აგინებს ყველას დედას, მამას, თავად ღმერთასაც კი, ამ მონოლოგში იგი სატანის სახით გვევლინება, სულის ტკივილი მსახიობის გამომეტყველებაში აირეკლება და საზარელ სანახაობად იქცევა. მარი კიტიას ეს სცენა იმდენად ზიზღითა და დაღლილობის გრძნობითაა სავსე, რომ ჩემს წინ მართლაც ფსიქოზით დაავადებული, ნატანჯი ადამიანი წარმოჩინდა, რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ ასე გამოხატავს თავის ემოციას, სხვაგვარად მას ვერბალურად ვერ გადმოსცემს. მთელი სპექტაკლი მონოლოგებითაა სავსე, მხოლოდ აქა - იქ ჩაერთვის დიალოგი. წარმოდგენის მსვლელობის დროს რუსკა მაყაშვილი მანიკიურს უკეთებს მარი კიტიას, ეს ფაქტი რელობასთან დაბრუნების მცდლობად შეიძლება ჩავთვალოთ, შემდეგ ყავა და სიგარეტი, მათ შორის გამყოფი მხოლოდ ბალიშის კედელია, თეთრი ბალიშები ჰორიზონტალურად, ერთმანეთის მიყოლებით არის დალაგებული, თუმცა წარმოდგენის მსვლელობის დროს ის მრავალჯერ ირევა, ირევა ისე, როგორც სარა კეინის ფსიქიკა. მშვიდად მოყოლილი ამბები და ,,სისხლის ტბა” რეჟისორმა წითელი შტრიხებით გადმოგვცა, რაც აისახება მსახიობების ჩაცმულობაში, ისინი უშედეგოდ მიცურავენ ამ ტბაში ნაპირის ძიებაში, თუმცა სულ უფრო და უფრო ღრმად შედიან სისხლის მორევში. გმირები რამდენჯერმე იკლავენ თავს სპექტაკლის მანძილზე. ჯერ წამლით გაბრუვდება, მერე თავს ჩამოიხრჩობს, მაგრამ ,,უკეთესია” ვენები გადაიჭრას, და ამ დროს საკუთარ თავთან გამართული დიალოგი, ერთი ჯანსაღი ფსიქიკის ადამიანია მეორე შეშლილი, ისინი დროდადრო ბალიშებს ურევენ, შემდეგ ისევ ალაგებენ, აწყობენ ცნობიერებას მაგრამ მაინც ეშლებათ, იცინიან და თან ტირიან. ცდილობენ განცალკევებას, მაგრამ მაინც ერთად არიან, ხან კი პირიქით. საოცრად დინამიკურია რუსკა მაყაშვილის მონოლოგი, როდესაც გვიყვება მკურნალობის რეცეპტს, წამლის დოზას, ის ერთ ტონალობაში გადმოგვცემს ამ ყველაფერს, მაგრამ სწორედ ეს გაყინულობა აღძრავს ჩვენში გაუსაძლისობის გრძნობას და ბოლოს ის ბალიშების გროვაში ეფლობა, საბოლოოდ გიჟდება, თითქოს კვდება კიდეც, მაგრამ ბოლო ამოსუნთვამდე ერთი ნაბიჯი მაინც რჩება, დროდადრო გამძაფრებული გულის ცემა კვლავ არ გავძლევს მოდუნების საშუალებას. სიყვარულის წყურვილი... ამ გრძნობის ნაკლებობა და უსიყვარულო სამყაროში არსებობა, საუბრობს გამოგონილ სატრფოზე, რომელიც ექიმის სახით არსებობს მისთვის, ასევე ღმერთზე, რომელსაც აგინებს იმიტომ, რომ მიატოვა თუმცა ეს ყველაფერი მისი ფანტაზიის ნაწილია. ბალიშებს ლოგინის ფორმით ალაგებენ, საუბრობენ, თუ რას შეცვლიდნენ, მაგრამ, სამწუხაროდ, საკუთარი თავისაც აღარ ესმით. სპექტაკლის ბოლოს ორივე პრსონაჟი ისევ წითლებში გამოწყობილი მოგვევლინება. საწყისი პოზიცია, ტექსტი იგივეა, ისევ გულის ცემა, არეულად თვლა 100 დან ქვევით, ისევ იხდიან და საქანელაზე კიდებენ თავიანთ ტანსაცმელს, რომელიც ადამიანის ფორმას იღებს, როგორც სიმბოლო საკუთარი არსებობისა და სიცოცხლისა. ფინალი, სიკვდილი მაგრამ ბევრად ოპტიმისტური ვიდრე სიცოცხლე, ეს ხომ შვებაა, ნეტარებაა, სატანჯველიდან თავის დაღწევა, მიუხედავად ამ გმირის ასეთი ტრაგიკული სიცოცხლისა, ფინალური სცენის ამგვარი გააზრება ჩემთვის მისაღები აღმოჩნდა, ვინაიდან დავინახე სინათლის სხივი, მთავარი გმირის შვება... მხოლოდ მიწიერი არსებობა არ შეიძლება ჩაითვალოს ბედნიერებად ასეთი ადამიანებისთვის, ერთი მგომარეობიდან მეორეში გადასვლა ბევრად მეტი ,,სტიმულია” მათთვის. ახალგაზრდა რეჟსორს სწორად აქვს მიგნებული მთავარი აქცენტები, ეს სპექტაკლი არ არის, მხოლოდ ილუსტრაცია პიესისა, ჩანს რეჟისორის სათქმელიც და დამოკიდებულებაც ამ გმირისადმი, რაც მშვენივრად გამოისახა დეკორაციაში, მსახიობების თამაშის მანერაში, ხან ძალიან გაცხარებულები, ხანაც ზედმეტად მშვიდები გადმოგვცემენ ამ ტრაგედიას, მაგრამ მიუხედავად ამისა, წარმოდგენის დასაწყისი დუნე იყო, მსახიობებმა ვერ შეძლეს ,,ამოქოქვა”, იყო მომენტები, სადაც მოქმედება დუნდებოდა, იკლებდა ტემპო-რიტმი, არათანაბარი განათება ხშირად ცოტაოდენ დისკომფორტს ქმნიდა ვიზუალური აღქმის თვალსაზრისით, მიუხედავად ამისა, ჩემთვის სპექტაკლი დამაინტრიგებელი და საინტერესო აღმოჩნდა, გაცხოველებული ინტერესით ველოდი მოქმედების განვითარებას. ბალიშებით მოცული გარემო მრავალი სახით აღქმის საშუალებას გვაძლევდა, პირდაპირ უსვამდა ხაზს მოქმედი გმირის სულიერი სამყაროს მდგომარეობას, ასევე მხასიობების კოსტუმები და მუსიკა სიმბოლურ დატვირთვას იძენდა. რეჟისორმა ამ სპექტაკლით მოახერხა მკაფიოდ გადმოეცა სარა კეინის ისტორია თავისი თვალთახედვით. გაორებული სული ერთიანდება, დეპრესია ქრება, საყრდენი საბოლოოდ იშლება, სამყაროს ამაოება კიდევ უფრო ამაოა... დგება სიკვდილი, ერთადერთი ,,ნათელი წერტილი” ,,მისი” არსებობისა, რის გამოც ღირდა ლოდინი... სოფიო ძიძიგური თეატრმცოდნე